Klaar?

‘Klaar om mijn eerste bericht te publiceren?’, dat staat hier te blinken op het iPad-scherm. Een brandend actuele vraag bij ons momenteel… Volgende week het doopfeest van de jongste dochter. Thema: picnic! Lekker ruim gekozen :). Het weerbericht voorspelt voorlopig niet veel goeds, dus het zal wel geen ‘laten-we-gezellig-op-een-dekentje-op-de-grond-zitten’-picnic worden. Helaas… maar we geven de moed niet op, en met het brede thema (je kan toch echt alles eten op een picnic toch?) zijn er dus nog 1001 mogelijkheden.

1001 mogelijkheden?! OMG, laat dat nu net mijn pijnpunt zijn: keuzes maken. Ken je het? Je bent aan het winkelen, alleen, gaat iets passen, twijfelt, toch maar even iets anders aandoen, twijfel twijfel twijfel. Mezelf kennende zijn er dan 3 verhalen die kunnen volgen.

Verhaallijn 1: ik hang gewoon alles terug en ga met een rothumeur naar huis (om helemaal eerlijk te zijn, dit is ook echt wel mijn nummer 1). Eventueel nog met de tussenstap dat ik het pashokje verlaat met het idee dat ik dit echt ga kopen, maar het dan ergens onderweg, in het juiste rek wel te verstaan, toch opgeef.

Verhaallijn 2: ik raadpleeg een hulplijn, lang leve de smartphone, krijg een positieve reactie… maar hang het uiteindelijk toch maar terug. Geen flauw idee waarom ik het doe, maar ik doe het dus wel…

Verhaallijn 3: ik koop die dingen dus echt, en ook heel belangrijk, ik draag ze zelfs achteraf. Meestal toch… Want misschien is er om heel eerlijk te zijn ook de miskoop-verhaallijn.

Om maar duidelijk te maken dat kiezen helemaal niet mijn ding is. Om terug te komen op het doopfeest, volgende week is het dus zover en ik sta nog (bijna) nergens. Ik reserveerde de frigo’s, servies en bestek, and that’s it!! De komende 2 dagen ben ik dus niet weg te slaan van Pinterest, Collect&go, een ordinaire balpen en, o jawel hoor, veel te veel kladpapier, want daar zijn ze weer, die keuzes…

Of ik er dus klaar voor ben? Wel laat ons zeggen dat ik klaar ben om te beginnen. Dat is toch ook al iets hé?